Zasada randomizacji – badacz najczęściej prowadzi badania na niewielkiej próbie, stanowiącej podzbiór dużo liczniejszej populacji. Aby uogólnić wyniki swojego badania na populację, musi on najpierw zgwarantować reprezentatywność próby dla populacji. Zasada randomizacji to po przede wszystkim konieczność losowego doboru osób do badania z populacji. Badania na próbie dobranej arbitralnie są zewnętrznie nietrafne. W wielu sytuacjach poprawna randomizacja wymaga podziału osób badanych na grupy – druga zasada randomizacji mówi, że przydział osoby do określonej grupy badawczej powinien również być losowy. Dzięki temu porównywanie wyników między grupami porównawczymi może powiedzieć coś o rzeczywistej różnicy średnich wartości zmiennej zależnej.

 

Brzeziński, Jerzy, (2004) Metodologia badań psychologicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, str. 261