Zasiewanie – pierwszy etap hipnozy w podejściu ericksonowskim, w trakcie którego terapueta kompletuje informacje o pacjencie i umacnia aspekt osobowy relacji terapeutycznej, podkreślając rolę współpracy. Pytania zadawane przez leczącego nie tylko pozwajają mu „spotkać pacjenta w jego świecie”, ale i pozyskać dane dotyczące historii zdrowia i choroby. Zasiewanie pełni istotną funkcję w przypadku pacjentów o sceptycznym nastawieniu, czy cechujących się nieufnością. Zasiewanie jako narzędzie jest stosowane wielokrotnie w toku całej terapii, jednak trwa najdłużej na jej początku.

Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011, s. 514