Złudzenie koniunkcji – jest złudzeniem powstałym z zastosowania heurystyki reprezentatywności. Złudzenie koniunkcji polega na zawyżeniu prawdopodobieństwa posiadania pewnej cechy przez obiekt, jeżeli występuje ona z inną cechą. Zjawisko to było badane przez Tversky i Kahneman (1983) z wykorzystaniem „problemu Lindy” – prawdopodobieństwo posiadania przez hipotetyczną osobę dwóch cech łącznie było szacowane wyżej niż prawdopodobieństwo posiadania przez nią tylko jednej z tych cech. Złudzenie koniunkcji jest sprzeczne z matematycznym rachunkiem prawdopodobieństwa, z którego wynika, że szansa na wystąpienie łącznie dwóch zjawisk nie może być wyższa niż szansa wystąpienia tylko jednego z nich.

 

Literatura:

„Psychologia poznawcza”, E. Nęcka, J. Orzechowski, B. Szymura, str. 552