Narcyzm – określenie stosowane w klasyfikacji zaburzeń osobowości i w psychoanalizie. Osobowość narcystyczną cechują miedzy innymi zachowania atencyjne, zawyżona samoocena oraz zbytnia koncentracja na sobie. W rozumieniu psychoanalitycznym wyróżnia się dwa rodzaje narcyzmu: pierwotny i wtórny. Narcyzm pierwotny jest charakterystyczny dla wczesnych stadiów rozwoju psychoseksualnego i polega na ukierunkowaniu zainteresowań erotycznych jednostki na nią samą. Narcyzm wtórny pojawia się później, przejawiając się w skierowaniu działania libido jednostki z otoczenia na nią samą. W koncepcji lacanowskiej narcyzm jest nieodłącznym elementem fazy lustra i wiąże się z identyfikacją jednostki z własnym odbiciem; jest wyrazem zachwytu nad jednorodnością ciała jednostki i możliwością jego kontroli.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 152-155.