Autokoncentracja – to skupienie uwagi na własnym ja, uświadomienie sobie swoich wartości, postaw czy własności. Autokoncentracja nasila potrzebę postępowania zgodnego ze swoimi standardami, gdyż każde zachowanie niezgodne staje się w tym momencie większym zagrożeniem dla poczucia własnej wartości. Autokoncentracja powoduje także zmniejszoną chęć pomocy, o ile osoba nie posiada silnej normy „trzeba pomagać innym” – w takiej sytuacji stan autokoncentracji nasila chęć pomocy. Osoby takie pomagając innym potwierdzają zgodność między własnym zachowaniem, a wyznawanymi standardami, co z kolei podtrzymuje wysoki poziom ich samooceny. Podobnie działa wyznawanie normy nieagresji – hamuje ona zachowania agresywne u wyznającej ją osoby, ale tylko w stanie autokoncentracji.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 144, 333, 365