Bazgroty
Forma ekspresji poznawczej dziecka, w postaci rysunków o — początkowo —
nieprzedstawiającym charakterze. Bazgroty nabierają cech przedstawiających po opanowaniu
zdolności rysowania prostych form geometrycznych, oraz łączenia ich w kombinacje. Prosty kształt
pełni funkcję pomocniczą dla pamięci dziecka, a ich zestawianie odzwierciedla jego wiedzę o
danym obiekcie. Nabywaniu umiejętności symbolicznego przedstawiania zjawisk i przedmiotów
towarzyszy rozwój sprawności manualnej. Opracowanie spójnego systemu ekspresji graficznej
przyjmuje się (Wallon, Cambier, 1993) za symboliczny koniec okresu bazgrot. Bazgroty najczęściej
składają się z linii zamkniętych i otwartych, powstających wskutek treningu sprawności w
stosowaniu narzędzia (np. kredki).
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 228, 232.