Cechy – rodzaj ludzkiej właściwości, określającej predyspozycję jednostki do zachowania się w pewien sposób. Zasadniczym celem wyróżniania cech są opis, wyjaśnianie i przewidywanie zachowań, a także ekonomiczne poznawczo odróżnianie jednostek. Dodatkowo posiadanie danej cechy przesuwa przyczynę wystąpienia konkretnego zachowania z otoczenia do wnętrza jednostki, oraz predysponuje do niego lub zwiększa jego prawdopodobieństwo. W zależności od orientacji teoretycznej zmienia się przekonanie o tym, w jakim stopniu i w formie jakiej struktury osobowość jest konstruowana przez cechy. Opis cech zwiększa możliwosć zrozumienia stałości charakteru; należy jednak pamiętać, że posiadanie cechy oznacza skłonność, a nie konieczność określonego zachowania. Oznacza to, że ekspresja lub brak ekspresji cechy jest zależny od kontekstu sytuacyjnyego, oraz, w pewnym zakresie, od samoświadomości, kontroli i chęci jednostki.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 233, 234, 267.