Coaching
Praktyki doskonalenia indywidualnego, szczególnie popularne w edukacji osób dorosłych,
zwłaszcza tej związanej ze sferą zawodową. Coaching opiera się na relacji ucznia z trenerem
(coachem), mającym stanowić dla adepta wzór i inspirację. Ten rodzaj kontaktu dopuszcza
stosowanie bezpośrednich rad i wskazówek, stanowiących dla ucznia tak zwane rusztowanie
społeczne. Coach nie tylko pokazuje pewne praktyki przydatne w osiągnięciu danego celu, dbając o
ich prawidłowe zrozumienie, ale i podejmuje działania zachęcające do rozwoju samoświadomości.
Dla skuteczności praktyki coachingu niezbędny jest realny status ekspercki nauczyciela, a także
jego autentyczne zaangażowanie – umożliwiają one uczącemu się rozwój w toku obserwacji
mistrza.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 381.