Darwinizm neuronalny – to koncepcja zakładająca istnienie pewnej ogólnej zasady funkcjonowania układu nerwowego, związanej z rywalizacją pomiędzy neuronami. Darwinizm neuronalny tworzy analogię do darwinowskiej teorii ewolucji – w początkowej fazie rozwoju układu nerwowego mamy wiele neuronów i synaps, z których większość zanika. Synapsy tworzą się w sposób przypadkowy, w procesie selekcji część z nich jest wybierana, zaś inne są odrzucane. Pozostają najlepiej funkcjonujące aksony i ich połączenia. Darwinizm neuronalny ma jednak zasadniczą wadę, związaną z działaniem neurotrofin, które kierują przyrastaniem aksonów w sposób zaplanowany, nie można zatem mówić tu o zupełnej losowości.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 115