Dorosłość
W rozumieniu psychologii rozwojowej, etap rozwoju pojawiający się chronologicznie po okresie
dorastania, związany z osiągnięciem przez jednostkę dojrzałości biologicznej i jednoczesnym
cechowaniem się atrybutami dorosłości, do których należą między innymi: autonomia, zdolność do
dojrzałych relacji interpersonalnych, do abstrakcyjnego myślenia, posiadanie określonego systemu
wartości, kompetencja do obiektywnej oceny i zajmowania postawy wobec zjawisk. Dorosła
jednostka jest samoświadoma i posiada adekwatną samoocenę; cechuje ją proaktywna postawa
wobec problemów codzienności, której towarzyszy gotowość do rozwiązywania problemów i
ponoszenia porażek. W zależności od perspektywy społeczno-kulturowej oraz regulacji prawnych,
pojęcie dorosłości jest definiowany w odmienny sposób.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 24, 48, 79, 88, 240, 276, 442-445, 453.