Doświadczenie
Pojęcie używane do opisu wiedzy, będącej kumulatywnym efektem zmian następujących w życiu
jednostki. Zdobywa ona umiejętności poprzez bezpośredni lub pośredni udział w wydarzeniach, co
umożliwia jej rozwiązywanie problemów w bardziej wydajny sposób. Koncepcje psychologiczne,
wyróżniające szczególną rolę środowiska w rozwoju jednostki, traktują proces nabywania
doświadczeń jako główny mechanizm zmian. Kumulacja doświadczeń bądź skutków uczenia się,
wraz z obrazem siebie w aktywności własnej jednostki skutkują wystąpieniem zmiany. W koncepcji
Tyszkowej (1996) doświadczenie jest materiałem, który jednostka gromadzi i wykonuje na nim
operacje. Podlega on ciągłej strukturyzacji i restrukturyzacji wraz z upływem czasu, stanowiąc oś
rozwoju człowieka.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 3-8,10,11,14-18,21,28,32-48,50-58,61,62,65,103,113-
115,117,120,121.