Efekt odniesienia do ja – polega na łatwiejszym zapamiętywaniu tych informacji, które odnoszą się do własnej osoby niż tych, które odnoszą się do innych. Badania (Rogers, Kuiper, Kirker, 1977) pokazały, że ludzie, którzy otrzymali listę cech, które mieli przypisać sobie łatwiej ją zapamiętywali, niż ci, którym dano listę cech odnoszących sie do innych osób. Efekt odniesienia do ja wynika z ogólniejszej zasady, że zapamiętywanie informacji jest tym łatwiejsze, im bardziej rozbudowana jest nasza wiedza o obiekcie, którego informacja dotyczy. W związku z tym, że struktura ja jest najbardziej rozbudowaną strukturą wiedzy, dodatkowo cechującą się stale podwyższoną dostępnością pamięciową mamy zachodzący efekt odniesienia do ja.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 137