Efekt Romea i Julii – zjawisko związane z teorią reaktancji (Reaktancja – opór psychiczny; zablokowanie możliwości działania powoduje napięcie emocjonalne, co z kolei powoduje między innymi wzrost atrakcyjności zagrożonej możliwości działania, myślenia lub odczuwania). Efekt Romea i Julii odnosi się do pary kochanków z dramatu pisarza angielskiego Williama Szekspira, których rodziny sprzeciwiały sie ich miłości. Driscoll, Davis i Lipetz (1972) badali efekt Romea i Julii na grupie zakochanych nastolatków, wykazując większy wzrost wzajemnej namiętności  u tych, których rodzice sprzeciwiali się związkowi młodych. Z drugiej strony u tych, których rodzice w okresie badań „odpuścili” i nie przeciwstawiali się dalej relacji swoich dzieci miłość nastolatków osłabła.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str.  244-245