Egzosystem
Według ekologicznej teorii rozwoju Bronfennbrennera struktura podrzędna wobec makrosystemu,
obejmująca wszystkie środowiska, w których podmiot uczestniczy, jednak nie robi tego w sposób
aktywny. Wraz ze współdziałającymi z nią subsystemami )makro-, mikro-, i mezosystemem)
tworzy komplementarną strukturę, której dynamika podlega sposobowi, w jaki podmiot wchodzi w
interakcje ze środowiskiem.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 106.