Osobowość narcystyczna – Zaburzenie osobowości, w którym pacjent przejawia przewlekłe przekonanie o swojej wielkości, ujawniające się nie tylko w jego fantazjach, ale i zachowaniu. Żądając od otoczenia ciągłego potwierdzania własnej wartości, jednocześnie wyróżnia się istotnym brakiem empatii. Są to osoby przejaskrawiające swoje zalety i osiągnięcia, zadufane w sobie, aroganckie. Marzenia o odniesieniu spektakularnego sukcesu mogą prowadzić nawet do wybierania przyjaciół pod kątem potencjalnej użyteczności w osiąganiu celów, co nie wywołuje w pacjencie wyrzutów sumienia. Potrzeba nieustannego otrzymywania komplementów jest związana z kruchą w istocie samooceną: pacjent narcystyczny nie jest odporny na jakąkolwiek krytykę i ma bardzo niskie poczucie własnej wartości. Ma kłopot ze szczerym docenieniem swoich obiektywnych sukcesów. Jest zafiksowany na punkcie własnego wyglądu i źle znosi oznaki starzenia. Zaburzenie to dotyka w szczególności mężczyzn.

James Morrison: DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 607 – 608.