Psychologia konstruktywistyczna – orientacja teoretyczna opierająca się na założeniu, że nie istnieje obiektywna, niezależna rzeczywistość, a jedynie wrażenie rzeczywistości skonstruowane przez umysły jednostek. Nurt ten wykorzystuje się w niektórych działaniach terapeutycznych, między innymi w NLPt czy terapii narracyjnej. W ujęciu konstruktywistycznym problem zgłaszany przez pacjenta nie istnieje obiektywnie, a jest konstruowany przez przypisane mu przez pacjenta znaczenia, oraz język, którego w tym celu używa. Funkcję terapeutyczną pełni dekonstrukcja narracji, a także eksternalizacja czy personifikacja; utworzenie alternatywnej narracji pozwala skorzystać z nieświadomych zasobów i przez reinterpretację rzeczywistości – wprowadzić realną zmianę.

L. Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011, s. 639