Samoutrudnianie – jest to jedna z obronnych taktyk autoprezentacji. Samoutrudnianie polega na wkładaniu wysiłku w działania, które obniżają nasze szanse osiągnięcia sukcesu, zwalniając jednocześnie z osobistej odpowiedzialności za ewentualną porażkę. Wpływają one także na większą osobistą chwałę w przypadku, gdy jednak uda nam się osiągnąć sukces. Samoutrudnianie występuje szczególnie w sytuacjach zagrażających poczuciu własnej wartości i w warunkach niepewnych wyników. Do zachowań samoutrudniających zalicza się np. zaniechanie przygotowania do postawionego zadania, wybór niewłaściwego partnera, pomaganie konkurentom, a nawet pomoc innym osobom, o ile zajmuje nam czas, który moglibyśmy wykorzystać na przygotowanie się do zadania. Strategicznymi formami samoutrudniania może być uzależnienie od narkotyków lub alkoholu. Inną formą samoutrudniania jest odczuwanie i demonstrowanie własnych słabości, w tym tzw. lęk przedegzaminacyjny. Może nią być także hipochondria lub spostrzeganie zadań jako trudnych, a warunków jako niesprzyjających.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 166