Samospełniające się proroctwo – to inna nazwa zjawiska tendencyjnego sprawdzania hipotez. Samospełniające się proroctwo odnosi się do sytuacji, w której osoba posiada pewną hipotezę – staje się ona wówczas punktem wyjścia do dalszych ocen. Źródłem hipotezy mogą być motywacje, posiadana wiedza ogólna, czy o danej osobie, stany emocjonalne, stereotypy itp. . Samospełniające się proroctwo to zniekształcenie procesu oceny – nastawienie się na odbiór takich informacji, które potwierdziłyby postawioną początkowo hipotezę. Potwierdzeniu jest podporządkowany także proces interpretacji danych, ocena ich wiarygodności. Samospełniające się proroctwo odnosi się szczególnie do sytuacji, w której to sam autor hipotez zmienia swoje zachowanie w taki sposób, aby osoby stanowiące obiekt hipotez potwierdziły je własnym zachowaniem.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 128