Sen – jest to okres zmniejszonej aktywności organizmu, w którym ciało człowieka pozostaje unieruchomione. Sen przeplata się z okresami czuwania, czyli wzmożonej aktywności organizmu, takiej jak pobieranie pokarmu, czy poruszanie się, tworząc razem cykle zgodne najczęściej z rytmem okołodobowym. Sen to okres, w którym występują charakterystyczne, powtarzające się i cykliczne wzorce aktywności mózgu, tzw. fazy snu. Jedną z nich jest faza REM, łączona przez niektórych badaczy ze zjawiskiem marzeń sennych – czyli realistycznych halucynacji, często przesyconych treściami emocjonalnymi i o poszarpanej, delirycznej strukturze narracji. W regulacji okresów snu i czuwania udział bierze wiele różnych struktur mózgowych i neuroprzekażników, szczególnie układ śródmózgowiowo-mostowy, miejsce sinawe, część podstawna przodomózgowia, podwzgórze, grzbietowa część szwu i most. Szczególne znaczenie ma wydzielana przez szyszynkę melatonina, która wzmaga uczucie senności. Istnieje opisanych kilka zaburzeń snu, z których najpowszechniejszym jest bezsenność, poza tym bezdech senny, narkolepsja, mioklonia nocna, lęki nocne, lunatykowanie i inne nietypowe zachowania podczas fazy snu REM.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 261-290