Teoria kategoryzacji społecznych – tłumaczy powstawanie stereotypów, jak uboczny produkt funkcjonowania umysłu – konkretnie przydzielania ludzi do kategorii i gromadzenia o nich wiedzy.  Teoria kategoryzacji społecznych zakłada, że w ten sposób stereotyp wykorzystywany jest jako forma narzędzia umysłowego, dzięki któremu możliwe staje się zaoszczędzenie czasu i zasobów umysłowych przy poznawaniu nowo napotkanych osób. Luki w wiedzy na temat danego człowieka możemy wypełnić wiedzą o kategorii osób do jakiej go przypisaliśmy i z jaką już wcześniej mieliśmy do czynienia, a o której wyrobiliśmy sobie pewne uogólnione zdanie. Teoria kategoryzacji społecznych wskazuje na to, że kategoryzacja obiektów pod względem danej cechy wzmacnia tendencję do postrzegania różnic międzykategorialnych oraz spadku ilości różnic postrzeganych wewnątrz tej kategorii. Tendencja ta jest szczególnie nasilona w przypadku grup obcych, tj. takich, do których sami nie należymy.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str.  72