Teoria kierowanego przeszukiwania
Teoria kierowanego przeszukiwania, to dwustopniowy model przetwarzania wizualnego, w którym początkowe równoległe mechanizmy wyszukiwania kierują kolejnymi mechanizmami wyszukiwania szeregowego. W pierwszym etapie podstawowe funkcje bodźców są przetwarzane jednocześnie we wszystkich lokalizacjach w polu widzenia; następnie w drugim etapie szeregowym o ograniczonej pojemności przetwarzanie jest bardziej złożone i ograniczone do określonego elementu lub lokalizacji w oparciu o informacje uzyskane w poprzednim etapie. Na przykład podczas wizualnego wyszukiwania czerwonego okręgu wśród zielonych kół i czerwonych kwadratów model sugeruje, że przetwrzacz koloru skanuje w poszukiwaniu wszystkich czerwonych elementów, podczas gdy przetwarrzacz kształtu jednocześnie skanuje w poszukiwaniu wszystkich okręgów, a następnie kombinację tych dwóch źródeł informacji. zawęża późniejszą koncentrację uwagi na tym przedmiocie, który najprawdopodobniej będzie celem; jeśli ten przedmiot okaże się nie być celem, uwaga przechodzi do następnego najbardziej obiecującego przedmiotu. Teoria kierowanego przeszukiwania odchodzi od teorii integracji funkcji i innych modeli, które uwzględniają zasoby szeregowe drugiego stopnia, które mają być rozmieszczane w sposób losowy. Teoria kierowanego przeszukiwania