Test plam atramentowych Rorschacha – test diagnostyczny stworzony przez Hermana Rorschacha, wykorzystujący reakcję osób badanych na materiał wizualny, w celu pomiaru cech osobowości. Jeden z najsłynniejszych testów projekcyjnych cechujący się nieweryfikowalnością, niskim poziomem trafności i rzetelności, trudnością w normalizacji, brakiem odporności na projekcję badacza. Pierwotnie stosowany u pacjentów szpitali psychiatrycznych. Karta testu atramentowego powstawała przez utworzenie plamy na kartce papieru, która następnie była składana na pół, w celu stworzenia lustrzanego odbicia; z kilku tysięcy prób, do zestawu Roschacha przeszło 10 arkuszy, które w testach wywoływały najbardziej zróżnicowane reakcje badanych.  Inspiracje teorią psychoanalityczną nie tylko wpłynęły na samo powstanie narzędzia, ale i na sposób interpretacji uzyskanych dzięki niemu wyników. Test Plam Atramentowych przeprowadzany jest według ściśle określonej procedury, eliminującej zmienne zakłócające przebieg badania. Osoba badająca nie udziela zbyt wielu informacji o samym teście przed jego rozpoczęciem, w celu uniknięcia wywarcia wpływu na wynik badania. Osoba badana interpretuje obraz pokazywany na karcie: zgodnie z założeniem teoretycznym, robi to poprzez projekcję własnej osobowości na nieustrukturyzowany bodziec, a charakter jej spostrzeżen odzwierciedla jej generalny styl radzenia sobie w otoczeniu. Interpretacja wyniku dotyczy zarówno warstwy symbolicznej, jak i adekwatności pomysłów badanego do charakteru plamy.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s.  s.118-121.