Amnezja dysocjacyjna – Niewywołana przyczynami organicznymi nasilona utrata pamięci dotyczącej aktualnych, istotnych wydarzeń, koncentrująca się wybiórczo na sytuacji urazowej. Jej zakres i intensywność zmienia się, zazwyczaj trwa jednak od 1 do 2 dni. Chory często przejawia postawę spokojnej akceptacji, czasem zagubienia i distresu, ale rzadko depresji. Wśród jej wzorów wyróżnia się niepamięć zlokalizowaną oraz selektywną, a także uogólnioną, ciągłą i usystematyzowaną. Zazwyczaj pojawia się w sposób nagły, zwykle w związku ze stresującymi doświadczeniami. Pacjent może mieć skłonność do błąkania się. Zaburzenie to może wystąpić zarówno jednorazowo, jak i powracać w sposób cykliczny. Znacznie częściej dotyka kobiet, zwłaszcza młodych. Co ciekawe, istotna część pacjentek z amnezją doświadczyła w przeszłości traumy na tle seksualnym.

 

„ICD-10 Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy Kliniczne i wskazówki diagnostyczne.”s. 133-134 Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius” Instytut Psychiatrii i Neurologii Kraków-Warszawa

James Morrison: DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 266-267.