Heurystyka reprezentatywności – jest to ocenianie przynależności obiektu do pewnej klasy na podstawie tego, jak bardzo jest podobny do typowych dla tej kategorii egzemplarzy. Dla przykładu, heurystyka reprezentatywności jest używana przy kategoryzowania ludzi do zawodów, na podstawie ich wyglądu zewnętrznego. Osoba cicha, przygarbiona, małomówna i nosząca okulary będzie prędzej uznana za bibliotekarza, niż za rolnika. W większości sytuacji heurystyka reprezentatywności prowadzi do prawidłowego rozpoznania przynależności obiektu, jednak może też prowadzić do zignorowania istotnych faktów, jeżeli nie mają związku z reprezentatywnością, nawet jeżeli mają rzeczywisty związek z prawdopodobieństwem wydarzeń. Inną pomijaną w takiej sytuacji informacją jest wielkość próby – jeżeli w gminie jest trzech bibliotekarzy i trzy tysiące rolników, to prawdopodobieństwo, że dana osoba jest bibliotekarzem jest niewielkie. Heurystyka reprezentatywności prowadzi także do doszukiwania się podobnych przyczyn zdarzeń w innych podobnych zdarzeniach. Przykładem może być tworzenie teorii spiskowych, gdy dane wydarzenie ma „nieproporcjonalnie” błahą przyczynę.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 87-88