Model strukturalny Minuchina – jest jednym z modeli terapeutycznych w nurcie psychoterapii systemowej, opracowanym przez Salvadora Minuchina i współpracowników. Model strukturalny kładzie nacisk na równowagę pomiędzy autonomią członków, a poczuciem przynależności za kluczowy wyznacznik funkcjonowania rodziny. Wprowadza pojęcie struktury rodziny, tworzonej z uniwersalnych i jednostkowo wytworzonych mechanizmów. Jedną z uniwersalnych zasad jest hierarchia, na czele której stać powinni rodzice. Wymienia się także subsystemy, takie jak małżeński, subsystem dzieci, osób płci męskiej czy związany z zainteresowaniami. Model strukturalny opisuje także granice – przepływ informacji, zarówno pomiędzy rodziną i światem zewnętrznym, jak i pomiędzy subsystemami. Zdrowe funkcjonowanie zapewniają granice przepuszczalne i elastyczne, zatarte mogą prowadzić do nadopiekuńczości, problemów z autonomią i objawów psychosomatycznych u dzieci, zaś sztywne do trudności w przystosowaniu społecznym. Model strukturalny, podbnie jak model strategiczny opisuje także koalicje. Szczególnie destrukcyjne są koalicje międzypokoleniowe, np. takie które włączają dziecko w konflikt małżeński. Celem terapii jest naprawa funkcjonalności struktury rodzinnej, np. poprzez przywrócenie autorytetu rodziców, uelastycznienie granic i rozwiązanie patologicznych koalicji.

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016) Psychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, str. 188