Projekcja – w psychoanalitycznej teorii osobowości Freuda jeden z mechanizmów obronnych, którego istnienie zostało udowodnione w badaniach empirycznych. Polega on za przeniesieniu nieakceptowanej treści z wnętrza punktu odniesienia, na zewnątrz. Niemożliwa do przyjęcia, negatywna cecha , myśl lub stan własnej osobowości zostaje przypisany innej osobie; szczególnie, jeśli jest to jakość nieakceptowana społecznie, na przykład wrogość matki wobec dziecka. Nagatywne właściwości są mimowolnie częściej analizowane, co skutkuje ich ciągłą dostępnością i łatwością w przywołaniu, a zatem skłonnością do używania ich w celu interpretacji zachowań innych. Mechanizm projekcji dotyczy zazwyczaj zwykłych cech psychicznych, nie koncentrując się na popędach seksualnych.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011, s. 109