Teoria doboru płciowego – sformułowana przez Karola Darwina. Miała za zadanie wyjaśnić dziedziczenie i utrwalanie cech, które stanowią przeszkodę w adaptacji. Teoria doboru płciowego zakładała, że cechy takie jak okazałe jelenie poroża, czy ogony samców pawi, chociaż nie ułatwiają przetrwania, to zwiększają szansę na sukces reprodukcyjny, z tego powodu, że są preferowane przez osobników płci przeciwnej lub pomagają wygrać konkurencję z własną płcią. Dwa mechanizmy, które opisuje teoria doboru płciowego to mechanizm rywalizacji wewnątrzpłciowej (np. jelenie za pomocą swoich poroży walczą o łanie) oraz mechanizm preferencji międzypłciowej (np. samice pawi preferują do rozrodu osobników o większych ogonach, a ci z samców o mniej okazałych często kończą bezpotomnie).

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str.  446