Zjawisko polaryzacji grupowej – wskazuje na to, że grupy, bardziej niż jednostki, cechuje tendencja do formułowania bardziej skrajnych stanowisk. Zjawisko polaryzacji grupowej, także „uskrajniania”, polega więc na przyjmowaniu przez grupę bardziej krańcowych postaw, od postaw jednostek na nią się składających, jeśliby mieliby działać w samotności. Również zjawisko polaryzacji grupowej odpowiada za radykalizację poglądów osób, po przedyskutowaniu ich z innymi z grupy. W skali interakcji między grupami prowadzi to do silniejszej rywalizacji grup, niż pojedynczych jednostek (np. więcej zabójstw w wojnach gangów, niż w indywidualnych porachunkach gansterów). Funkcjonują dwa główne wyjaśnienia tego fenomenu. Jedno z nich to koncepcja argumentacji perswazyjnej, według której jednostka poszukuje wsparcia oraz nowych argumentów na rzecz posiadanych już poglądów, co powoduje polaryzację. Druga koncepcja – porównań społecznych – zakłada, że ludzie w wyniku porównań z innymi w grupie odkrywają, że tamci czasem posiadają bardziej skrajne (a więc słuszniejsze) poglądy, więc dostosowują własne do tych krańcowych, aby wydać się w oczach własnych i innych osób tym, który posiada „najsłuszniejsze” poglądy.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str.  401